شعرهاي پر خاطره

ماماني وقتي برات شعر مي خوندم انقدر بهم نگاه مي كردي خوابت مي برد.

يكي از شعرات اين بود

ببعي كجا ميخوابه توسبزار زيبا

خورشيد خانم ميتابه به ببعي تو صحرا

ببعي كجا ميخوابه تو رختخواب با نيني

ببعي ميگه به نيني خواباي خوب ببيني

ببعي كجا ميخوابه رو يونجه فراوون

خوابای خوب میبینه تو گرمای تابستون

ببعي كجا ميخوابه رو سنگهاي رودخونه

صداي شرشر آب لالايي براش ميخونه

ببعي كجا ميخوابه تو آسمون تو ابرا

يه جاي خوبو خلوت شلوغ نباشه اونجا